Podczas Europejskiego Kongresu Gospodarczego (European Economic Congress – EEC) w Katowicach w cyklu debat, spotkań i wydarzeń towarzyszących z udziałem sześciu tysięcy gości z Polski, Europy, świata. W ok. 100 sesjach bierze co roku udział kilkuset panelistów, komisarze unijni, premierzy i przedstawiciele rządów państw europejskich, prezesi największych firm, naukowcy i praktycy, decydenci, mający realny wpływ na życie gospodarcze i społeczne
Donald Tusk, premier rządu RP
– Polska energia musi być oczywiście konkurencyjna, nie może być wyraźnie droższa od tej, która płynie przede wszystkim ze Wschodu. Nie możemy się jednak łudzić, tak jak bezpieczeństwo militarne i polityczne, bezpieczeństwo energetyczne musi trochę kosztować. Fundamentalną częścią bezpieczeństwa energetycznego wymagającą interwencji państwa musi stać się na nowo polskie górnictwo i energetyka.
Janusz Piechociński, wicepremier i minister gospodarki RP
– Do debaty europejskiej udało się wprowadzić równowagę pomiędzy klimatem, finansami i przemysłem. Kryzys pokazał, że kraje bez dużego udziału przemysłu gorzej radziły sobie od tych państw, gdzie przemysł jest bardziej rozwinięty. Ważne jest, aby stworzyć takie mechanizmy, dzięki którym będzie się opłacało nie tylko handlować energią, ale także ją produkować. Taką szansą jest energetyka prosumencka.
Maciej Grabowski, minister środowiska RP
– Nie pozwolimy, aby poziom redukcji emisji CO2 dla sektorów objętych europejskim systemem handlu emisjami (EU ETS) oraz dla branż nieobjętych ETS, jak budownictwo, rolnictwo czy transport, stał się barierą ich rozwoju. Zależy nam na tym, aby nasz przemysł był chroniony przed nieuczciwą konkurencją ze strony państw, które nie są obciążone polityką klimatyczną.
Jaroslav Neverovič, minister ds. energii Litwy
– Polityka klimatyczna jest oczywiście bardzo ważna i powinniśmy robić to co robimy natomiast nie kosztem konkurencyjności, nie kosztem tego, że nie robimy wystarczająco dużo aby zabezpieczyć dostawy energii. (…) Powinniśmy się zabrać do roboty, od słów przejść do czynów, zacząć budować naprawdę wspólny rynek energii w UE.
Jerzy Buzek, poseł do Parlamentu Europejskiego i przewodniczący Parlamentu Europejskiego w latach 2009-2012, przewodniczący Rady Europejskiego Kongresu Gospodarczego
– Europa sformułowała program reindustrializacji w 2010 roku przy okazji tworzenia strategii Europa 2020. W porównaniu z „przestarzałą strategią lizbońską, która nam nie wyszła”, w strategii Europa 2020 najważniejszym priorytetem jest innowacyjność. W punkcie polityka klimatyczna poszukujemy równowagi. Przeregulowaliśmy UE, wszyscy o tym wiedzą (…) Udało nam się stępić ostrze polityki klimatycznej, ale niewystarczająco. Przed nami wielkie zadanie w tym zakresie.
Zoltán Cséfalvay, minister stanu w Ministerstwie Gospodarki Narodowej Węgier
– Podzielam stanowisko rządu polskiego, że każdy kraj członkowski UE powinien stworzyć własny miks energetyczny, w zależności od uwarunkowań wewnętrznych. Kraje Europy Środkowej mają silną bazę przemysłową. Dla jego rozwoju i utrzymaniu miejsc pracy niezwykle istotne jest więc zapewnienie dostępu do taniej energii. Jeżeli chcemy być konkurencyjni, jako region i UE, to musimy rozwiązać problem pozyskiwania tanich źródeł energetycznych.
Mari Kiviniemi, premier Finlandii w latach 2010-2011
– Dla bezpieczeństwa energetycznego UE wszystkie państwa powinny m.in. zwiększyć wydajność energetyczną i oszczędność energii – to leży w rękach państw członkowskich. Należy także promować wykorzystanie OZE i badania nowych technologii w tym obszarze.
Ian Brzezinski, Rada Atlantycka
– Jednym z rezultatów kryzysu na Krymie będzie to, że powstaną nowe poziomy współpracy w zakresie energetycznym. Myślę, że w tej kwestii propozycja Donalda Tuska (unia energetyczna – red.) jest bardzo ważna. Może to być początek dyskusji w Europie na temat tego jak możemy lepiej koordynować politykę energetyczną i jak KE jako rząd europejski może mieć silniejszą rolę w formułowaniu i realizacji wspólnej polityki energetycznej.
Maciej Bando, wiceprezes Urzędu Regulacji Energetyki
– Widzimy, jak energetyka staje się głównym tematem obrad różnych gremiów politycznych, jak bezpieczeństwo energetyczne staje się istotne i nie ma co ukrywać, że na to wszystko nakłada się dosyć skomplikowana sytuacja w Polsce, a myślę tutaj o tym, że po pierwsze kończymy pewien okres regulacji rynku. Kończymy okres starych zasad taryfowania dystrybucji energii elektrycznej. Wkraczamy w czas, kiedy będziemy budować rynek gazu – zdecydowanie i szybko.
Zdzisław Gawlik, wiceminister skarbu państwa RP
– Bezpieczeństwo energetyczne to klucz do rozwoju gospodarczego państwa. Możemy śmiało mówić o boomie inwestycyjnym w polskiej energetyce, napędzającym całą gospodarkę. Do 2020 roku spółki z udziałem skarbu państwa zainwestują w sektor elektro-energetyczny ok. 30 mld zł, a w szeroko rozumianą energetykę 60 mld zł.
Marek Woszczyk, prezes PGE Polska Grupa Energetyczna
– Reindustrializacja oznacza nic innego jak możliwość wzrostu popytu na energię elektryczną, czyli na produkt, który koncerny energetyczne wytwarzają. Reindustrializacja, czyli powrót do odpowiedniego stanu uprzemysłowienia, nie stanie się sama. To będzie się działo, kiedy przemysł będzie chciał w Europie inwestować. Dla przypomnienia – przeciętnej wielkości firma w UE płaci dzisiaj 20 proc. więcej za energie elektryczną niż to się dzieje w Chinach, 65 proc. więcej niż w Indiach , dwa razy więcej niż to się dzieje w USA i jeśli wierzyć statystykom rosyjskim także dwa razy więcej niż w Rosji. Pokazuje to, że Europa nie jest dzisiaj obszarem taniej energii.
Dariusz Lubera, prezes Tauron Polska Energia
– Kryzys ekonomiczny w ostatnich latach pokazał przecież, że lepiej go zniosły te gospodarki, w których udział przemysłu w PKB był większy. Zatem jeśli tak, to mam nadzieję, że nowa KE uzna reindustrializację za cel. Natomiast obecnie w totalnej sprzeczności z celem reindustrializacji stoi propozycja redukcji emisji CO2 o 40 proc. do roku 2030 i tu dochodzimy do cen energii elektrycznej. Natomiast z punktu widzenia sektora elektroenergetycznego inwestycje, które w Polsce w tym sektorze się rozpoczęły to nic innego jak reindustrializacja.
Christoph Sikora, dyrektor generalny Dow na region Europy Środkowej
– Jako firma chemiczna, jesteśmy bardzo zależni od dostępności surowców i cen energii. Jeżeli chcemy pozostawać konkurencyjni, często musimy decydować się na inwestowanie tam, gdzie mamy lepszy dostęp do surowców lub tańszej energii. Jeśli Unia Europejska nie skupi się na wdrażaniu bardziej konkurencyjnej polityki energetycznej, obawiamy się, że ten trend będzie się nasilać.
Piotr Cieśliński, poseł, przewodniczący Parlamentarnego Zespołu ds. Polsko-Japońskiej Współpracy Gospodarczej oraz wiceprzewodniczący Parlamentarnego Zespołu ds. Nowoczesnej Energetyki
– W 2012 roku dostrzegliśmy potrzebę odpowiedzenia sobie na pytanie, jak wykorzystać polski węgiel w rozwoju sektora energetycznego, dotrzymując jednocześnie zobowiązań dotyczących emisji CO2. W tym celu założyliśmy właśnie polsko-japoński zespół ds. współpracy gospodarczej. Zrobiliśmy to z tego względu, że japońskie technologie wydawały się być odpowiedzią, antidotum na nasze problemy.
Shigehiko Morimae, dyrektor zarządzający Chugoku Electric Power
– Jedną z największych bolączek, zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i w Europie, gdzie rynek energetyczny został zliberalizowany jest to, kto będzie budował nowe bloki energetyczne, które zapewnią dostawy energii elektrycznej w godzinach szczytowych.
Janusz Steinhoff, były wicepremier i szef resortu gospodarki
– Obawiam się, że ambitne cele w zakresie emisji CO2 w Europie dotkną gospodarki poszczególnych krajów w zróżnicowany sposób i zdecydowanie Polska będzie płacić najwyższą cenę, gdyż ma poziom emisji CO2 o 50 proc. wyższy od średniej unijnej, co wynika ze struktury nośników energii stosowanych w elektroenergetyce. Z drugiej strony doprowadzi to do alokacji emisji, czyli alokacji części przemysłu poza granice UE.
Surojit Ghosh, country manager ArcelorMittal Poland
– Przemysł energochłonny potrzebuje taniej i konkurencyjnej energii – a tego nam dziś
w Europie brakuje. Tania energia to jedyny sposób wyjścia z obecnej trudnej sytuacji gospodarczej w UE.
Paweł Olechnowicz, prezes Grupy Lotos
– My musimy mówić o dywersyfikacji dostaw generalnie nie dlatego, że kogoś nie lubimy tylko dlatego, że to jest zdrowe. Wolny rynek w ogóle, a w tym wolny rynek energii to jest podstawa do dalszego funkcjonowania.
Pavel Cyrani, członek zarządu ČEZ
– Mamy do czynienia z sytuacją, w której występuje duża presja regulacyjna. Zasadniczo nie wpływają żadne nowe inwestycje do branży. Inwestycje średnio w Europie wcale nie rosną i mówimy o sytuacji niedoinwestowania. Już teraz widzimy, że w niektórych regionach dostawy są niewystarczające. Mamy do czynienia z brakiem wspólnego europejskiego podejścia do tej kwestii.
Sławomir Śliwiński, członek zarządu ds. inwestycji Gaz-Systemu
– Unia energetyczna może pomóc nam w rozwiązaniu problemów energetycznych. Ale bez infrastruktury nie będzie to możliwe. Konieczne jest stworzenie możliwości bezpiecznych dostaw gazu do kraju.
Roman Łój, prezes Katowickiego Holdingu Węglowego
– Po stronie spółek węglowych jest walka z kosztami. A te koszty, wraz ze schodzeniem z wydobyciem coraz głębiej, będą wzrastać. Po stronie państwa natomiast są działania zmierzające do tego, byśmy mogli w większym stopniu oprzeć energetykę o węgiel kamienny i brunatny.
Jarosław Zagórowski, prezes Jastrzębskiej Spółki Węglowej
– Górnictwo musi się dziś zmierzyć z sytuacją dużego spadku cen węgla energetycznego i koksowego. Węgiel będzie w miksie energetycznym Polski, jednak pozostaje pytanie, czy będzie to surowiec z polskich kopalń. Polska ze swym poziomem wydobycia nie ma żadnego wpływu na ceny węgla na rynku międzynarodowym. Musimy podnosić efektywność, zabiegać o konkurencyjność polskiego węgla.
Źródło: EKG
Komentarze
Prześlij komentarz