W nocy z soboty na niedzielę zmieniamy czas z zimowego na letni, przez co w wielkanocną niedzielę pośpimy o godzinę krócej. 27 marca nad ranem wskazówki zegarów przesuniemy z godz. 2.00 na 3.00. Do czasu zimowego wrócimy w ostatnią niedzielę października
W całej Unii Europejskiej czas letni zaczyna się w ostatnią niedzielę
marca, a kończy w ostatnią niedzielę października. W 2016 roku do czasu
zimowego wrócimy więc 30 października. Mówi o tym obowiązująca
bezterminowo dyrektywa UE ze stycznia 2001 r.: "Począwszy od 2002 r.
okres czasu letniego kończy się w każdym państwie członkowskim o godz. 1
czasu uniwersalnego (GMT) w ostatnią niedzielę października".
W Polsce zmianę czasu reguluje rozporządzenie prezesa Rady Ministrów z 5
stycznia 2012 r. w sprawie wprowadzenia i odwołania czasu letniego
środkowoeuropejskiego w latach 2012–2016.
Przeprowadzana dwa razy w roku zmiana czasu ma przyczynić się do
efektywniejszego wykorzystania światła dziennego i oszczędności energii,
choć opinie co do tych korzyści są podzielone. Jak pokazują badania zużycia energii elektrycznej w stanie Indiana (USA) wykazały,
że po wprowadzeniu czasu letniego rachunki mieszkańców za prąd wzrosły. Z
kolei badania prowadzone w Kalifornii dowodzą, że w tym stanie zmiana
czasu nie powoduje zmian w zapotrzebowaniu na energię elektryczną.
Japończycy wyliczyli, że stosowanie czasu letniego może zmniejszyć
emisję dwutlenku węgla o 400 tys. ton i pomóc zaoszczędzić do 930 mln
litrów paliwa. Ponadto przyczynia się do spadku liczby ulicznych
kradzieży o 10 proc
Zdaniem naukowców utracona w trakcie weekendu godzina snu może
zwiększyć liczbę wypadków w poniedziałek po zmianie czasu. W tym roku
będzie to akurat lany poniedziałek, więc z jednej strony niedobór snu
będzie można nieco nadrobić. Z drugiej strony osoby, które planują tego
dnia dłuższą podróż samochodem, powinny szczególnie uważać na drodze.
"Zaburzenia snu mają ogromny wpływ na funkcjonowanie człowieka, niestety
wciąż tego nie doceniamy. Sen jest bardzo istotnym elementem naszego
życia, nie chodzi tu wyłącznie o ilość snu, ale również o jego jakość.
Efekty zmiany czasu i odebrania godziny snu mogą mieć wpływ na cały
następny tydzień" - zauważa dyrektor ds. medycznych Sleep and Fatigue
Institute w Toronto, dr Adam Moscovitch.
Z badań specjalistów University of Alabama w Birmingham (USA) wynika,
że przesunięcie wiosną wskazówek zegara o godzinę do przodu może o 10
proc. zwiększać ryzyko zawału serca. Główny autor badań, kardiolog prof.
Martin Young twierdzi, że odwrotne działanie wykazuje cofnięcia
wskazówek o jedną godzinę jesienią – wtedy ryzyko zawału spada o 10
proc. „Nie wiadomo, jaki jest tego mechanizm, powstało na ten temat
kilka teorii” – przyznaje prof. Young. Jego zdaniem zmiana czasu
powoduje zakłócenie naszego wewnętrznego zegara biologicznego, co wiosną
nasz organizm mocniej odczuwa.
Naukowcy z fińskiego Uniwersytetu w Turku wykazali, że przestawienie
zegara o godzinę do przodu i zakłócenie rytmu dobowego zwiększa ryzyko
udaru niedokrwiennego mózgu, jednak tylko tymczasowo. Na potrzeby
badania naukowcy przeanalizowali dane zbierane przez 10 lat, dotyczące
częstości występowania udaru wśród mieszkańców Finlandii. Porównali
średnią liczbę pacjentów hospitalizowanych z powodu udaru w ciągu
tygodnia po zmianie czasu na letni z liczbą przypadków udaru w ciągu
dwóch tygodni poprzedzających i trzech tygodni następujących po tym
wydarzeniu.
Okazało się, że ogólna częstość występowania udaru niedokrwiennego była
o 8 proc. wyższa w ciągu pierwszych dwóch dni po zmianie czasu na
letni. Natomiast po kolejnych dwóch dniach nie zauważono już żadnej
różnicy. Odkryto także, że osoby z chorobą nowotworową były o 25 proc.
bardziej narażone na udar bezpośrednio po przejściu na czas letni, niż w
jakimkolwiek innym okresie w ciągu roku. Ryzyko było również
zauważalnie wyższe w przypadku osób powyżej 65. roku życia - u nich
prawdopodobieństwo wystąpienia udaru tuż po przesunięciu zegarów na czas
letni było wyższe o 20 proc. niż w pozostałych tygodniach.
Wprowadzenie czasu letniego, tj. przesuwanie wskazówek zegarów o
godzinę do przodu w okresie wiosenno-letnim, jako pierwszy proponował
podobno Benjamin Franklin w XVIII. Miało to pomóc lepiej dopasować czas
aktywności człowieka do godzin, w których jest najwięcej światła
słonecznego i przynieść oszczędności. Dlatego też czas letni określa się
w języku angielskim, jako "czas oszczędzający światło dzienne".
Dziś rozróżnienie na czas zimowy i letni stosuje się w około 70 krajach
na całym świecie. Według danych dostępnych na portalu
WorldTimeZone.com, obowiązuje ono niemal we wszystkich krajach
europejskich. Wyjątkiem są Islandia i Białoruś. Czasu na letni nie
zmienia też Rosja.
Zmiana czasu jest stosowana w prawie całych Stanach Zjednoczonych,
niemal wszystkich rejonach Kanady i Meksyku oraz od niedawna na Kubie.
Czas z zimowego na letni zmienia się też w regionach obejmujących
największe miasta Australii. Rozróżnienia czasu nie wprowadziła z kolei
większość krajów Ameryki Południowej z wyjątkiem m.in. niektórych
rejonów Brazylii. Nie stosuje go też większość krajów Afryki i Bliskiego
Wschodu.
W Polsce zmiana czasu została wprowadzona w okresie międzywojennym,
następnie w latach 1946-1949, 1957-1964, a od 1977 r. stosuje się ją
nieprzerwanie.
Źródło: naukawpolsce.pap.pl
Komentarze
Prześlij komentarz